صقغ

لغت نامه دهخدا

صقغ. [ ص ُ ] ( ع اِ ) کرانه. گوشه. لغتی است در صقع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به صقع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس