صقعاء

لغت نامه دهخدا

صقعاء. [ ص َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث اصقع است که جانور سرسپید باشد. ( منتهی الارب ). عقاب سرسفید. ( مهذب الاسماء ). || آفتاب. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران