صقره
لغت نامه دهخدا
صقرة. [ ص َ ق َ رَ ] ( ع اِ ) آب باقی مانده در حوض که شاشیده باشند در آن سگان و روباهان. ( منتهی الارب ).
صقرة. [ ص َ ق ِ رَ ] ( ع ص )امراءة صقرة؛ زن تیزفهم سخت بینائی. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید