صفیه دختر عبدالله بن عفیف

[ویکی شیعه] صَفِیّه دختر عبدالله بن عفیف؛ بانویی که پس از واقعه عاشورا در جریان درگیری که میان عبدالله بن عفیف و ابن زیاد پیش آمد، به جرم راهنمایی پدرش، زندانی شد. او پس از شهادت پدرش با پیگیری سلیمان بن صرد خزاعی آزاد شد، و به قادسیه رفت. محمد بن سلیمان بن صرد او را به همسری برگزید.
عبدالله بن عفیف ازدی از شیعیان، در مجلس ابن زیاد به او اعتراض کرد. وی در جنگ جمل و صفین در رکاب علی (ع) جنگید و چشم چپش را در جمل و راستش را در صفین از دست داد.
پس از شهادت امام حسین، عبیدالله بن زیاد در کوفه به منبر رفت و در نکوهش اهل بیت سخن گفت؛ عبدالله بن عفیف اعتراض کرد. ابن زیاد دستور داد او را دستگیر کنند. بستگانش او را از مجلس بیرون بردند و اطرافیان ابن زیاد خانه اش را محاصره کردند وی نابینا بود اما دخترش صفیه او را به جنگ راهنمایی می کرد.