صفیر خوان

لغت نامه دهخدا

صفیرخوان. [ ص َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) صفیرزننده. نواکننده. آوازخوان. نغمه سرا :
بی مدحت تو بباغ دانش
یک مرغ صفیرخوان مبینام.
خاقانی.
رجوع به صفیر شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - صفی زننده . ۲ - آواز خوان نغمه سرا .

پیشنهاد کاربران

بپرس