صفی الدین حلّی، عبدالعزیز (حِلّه ۶۶۷ـ بغداد ۷۵۰ق)
معروف به ابن سرایا، شاعر و موسیقی دان عرب. شیعه مذهب معتدلی بود که بیشتر عمر خود را در خدمت حکام سنّی مذهب متعصبی چون دودمان ترک تبار اَرتُقی دیاربکر و ایوبیانِ اواخر و مملوکان مصر سپری کرد. از جمله آثار اوست: دیوان اشعار، عمدتاً حاوی قصاید و مُوَشَّحات؛ قصیدۀ ساسانیه، در توصیف حیله های گدایان و صوفیان مزوّر و طراران دیگر؛ قصیدۀ بدیعیه؛ فائدۀ فی تولّد الانغام بعض ها عن بعضها و ترتیبها علی البروج، در موسیقی؛ و رساله ای دربارۀ شعر عامیانۀ عربی.
معروف به ابن سرایا، شاعر و موسیقی دان عرب. شیعه مذهب معتدلی بود که بیشتر عمر خود را در خدمت حکام سنّی مذهب متعصبی چون دودمان ترک تبار اَرتُقی دیاربکر و ایوبیانِ اواخر و مملوکان مصر سپری کرد. از جمله آثار اوست: دیوان اشعار، عمدتاً حاوی قصاید و مُوَشَّحات؛ قصیدۀ ساسانیه، در توصیف حیله های گدایان و صوفیان مزوّر و طراران دیگر؛ قصیدۀ بدیعیه؛ فائدۀ فی تولّد الانغام بعض ها عن بعضها و ترتیبها علی البروج، در موسیقی؛ و رساله ای دربارۀ شعر عامیانۀ عربی.