صفوه الراسخ فی علم المنسوخ و الناسخ

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] صفوة الراسخ فی علم المنسوخ و الناسخ، اثر ابوعبدالله شعله (623 - 656ق)، با تحقیق محمدابراهیم عبدالرحمن فارس، نوشتاری است مربوط به قرن هفتم قمری که پیرامون ناسخ و منسوخ در قرآن و به زبان عربی نوشته شده است.
انگیزه نویسنده از تدوین اثر حاضر، تسهیل فهم قرآن و علم به ناسخ و منسوخ آن بوده است
کتاب با سه مقدمه از رمضان عبدالتواب، محقق و نویسنده آغاز و مطالب دربردارنده تفسیر سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف، انفال، توبه، یونس(ع)، هود(ع)، حجر، نحل، بنی اسرائیل، طه، حج، مؤمنون، نور، فرقان، نمل، قصص، عنکبوت، احزاب، سبأ، صافات، ص، زمر، شوری، زخرف، جاثیه، احقاف، محمد(ص)، ق، ذاریات، مجادله، حشر، ممتحنه، مزمل، انسان، غاشیه و کافرون می باشد.
نثری که نویسنده در نگارش کتاب به کار برده، تا حدودی مسجع بوده و سعی کرده است تا حد امکان، از عبارات موجز استفاده نماید.
در مقدمه عبدالتواب، به اهمیت موضوع ناسخ و منسوخ و جایگاه اثر حاضر، اشاره گردیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس