صفرمراد نیازُف ( به ترکمنی:Saparmyrat Ataýewiç Nyýazow، ساپارمراد نیازوف ) ( به روسی: Сапармурат Атаевич Ниязов ) ( ۱۹ فوریه ۱۹۴۰ – ۲۱ دسامبر ۲۰۰۶ ) ، رئیس جمهور پیشین ترکمنستان بود. وی از سال ۱۹۹۰ تا سال مرگش ۲۰۰۶ بر مسند ریاست جمهوری باقی ماند.
... [مشاهده متن کامل]
صفرمراد ۱۹ فوریهٔ ۱۹۴۰ در روستای قبچاق، ترکمنستان زاده شد. پدرش آتامراد آنانیازف در بحبوحهٔ جنگ جهانی دوم در ۲۴ دسامبر ۱۹۴۲ در جنگ های قفقاز در روستای دیگوریان چیکولا، منطقهٔ اوستیای شمالی اسیر گشته و بلافاصله توسط نیروهای آلمان به ضرب گلوله کشته و بقیه افراد خانواده را در حادثهٔ زمین لرزهٔ سال ۱۹۴۸ عشق آباد از دست داد.
او در سال ۱۹۶۲ به عضویت حزب کمونیست درآمد و در سال ۱۹۶۷ در رشتهٔ مهندسی نیرو از دانشگاه پلی تکنیک لنینگراد فارغ التحصیل شد.
عنوان «ترکمن باشی» ( ترجمهٔ تحت اللفظی: رئیس ترکمن های جهان ) ، پس از «ترکمن باشی بزرگ» به صفرمراد نیازف رسماً اختصاص داده شد. پیش از تصویب رئیس جمهور مادام العمر نیازف کوشش داشت ترکمنستان را به حکومت پادشاهی تغییر بدهد و از لقب و عنوانی مانند شاه یا سردار در خطابه ها استفاده کند ولی با مخالفت های از سوی گروه ها و حزب کمونیست ترکمنستان روبرو شد و در آخر نتوانست ایدهٔ خویش را عملی کند و دلیل آن ترس از به قدرت رسیدن فرزند او بود؛ ولی او همچنین در رواج عنوان غیررسمی «سردار» ( رهبر ) موفق بود.
• ۱۹۶۵ - آغاز به کار در یکی از شرکت های لنینگراد
• ۱۹۶۷ - فارغ التحصیلی در رشتهٔ مهندسی انرژی از دانشگاه پلی تکنیک لنینگراد
• از سال ۱۹۶۷ - کارشناس ارشد نیروگاه عشق آباد
• تا ۱۹۷۰ - استاد و معاون سرگروه کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست ترکمنستان
• ۱۹۸۰ - دبیر یکم کمیتهٔ حزب عشق آباد
• تا ۱۹۸۴ - استاد و عضو کمیتهٔ مرکزی حزب
• مارس - دسامبر ۱۹۸۵ - رئیس شورای وزیران جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان
• ۲۱ دسامبر ۱۹۸۵ تا ۱۶ دسامبر ۱۹۹۱ - دبیر یکم حزب کمونیست ترکمنستان
• ۱۹۸۶ - عضو کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست شوروی
• ۱۹۹۰ - عضو دفتر سیاسی کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست شوروی
• ژانویهٔ ۱۹۹۰ - رئیس اتحاد جماهیر شوروی شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی از جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان
با اینکه مقام ریاست جمهوری برای او تثبیت شده بود ولی در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۰ با آرای ۹۸٫۳٪ مردم به ریاست جمهوری ترکمنستان انتخاب شد. در سال ۱۹۹۲ پس از تدوین و تصویب قانون اساسی به پیشنهاد نیازف انتخابات دیگری برای انتخاب رئیس جمهور نو که خودش تنها نامزد آن بود برگزار شد که با اکثریت قریب به اتفاق ۹۹٫۵٪ رای دهندگان به او رأی دادند. در ۲۲ اکتبر ۱۹۹۳ به تصمیم مجلس خلق ( پارلمان ) لقب ترکمن باشی کبیر به معنی رئیس تمام ترکمن های جهان به وی اعطا شد.
... [مشاهده متن کامل]
صفرمراد ۱۹ فوریهٔ ۱۹۴۰ در روستای قبچاق، ترکمنستان زاده شد. پدرش آتامراد آنانیازف در بحبوحهٔ جنگ جهانی دوم در ۲۴ دسامبر ۱۹۴۲ در جنگ های قفقاز در روستای دیگوریان چیکولا، منطقهٔ اوستیای شمالی اسیر گشته و بلافاصله توسط نیروهای آلمان به ضرب گلوله کشته و بقیه افراد خانواده را در حادثهٔ زمین لرزهٔ سال ۱۹۴۸ عشق آباد از دست داد.
او در سال ۱۹۶۲ به عضویت حزب کمونیست درآمد و در سال ۱۹۶۷ در رشتهٔ مهندسی نیرو از دانشگاه پلی تکنیک لنینگراد فارغ التحصیل شد.
عنوان «ترکمن باشی» ( ترجمهٔ تحت اللفظی: رئیس ترکمن های جهان ) ، پس از «ترکمن باشی بزرگ» به صفرمراد نیازف رسماً اختصاص داده شد. پیش از تصویب رئیس جمهور مادام العمر نیازف کوشش داشت ترکمنستان را به حکومت پادشاهی تغییر بدهد و از لقب و عنوانی مانند شاه یا سردار در خطابه ها استفاده کند ولی با مخالفت های از سوی گروه ها و حزب کمونیست ترکمنستان روبرو شد و در آخر نتوانست ایدهٔ خویش را عملی کند و دلیل آن ترس از به قدرت رسیدن فرزند او بود؛ ولی او همچنین در رواج عنوان غیررسمی «سردار» ( رهبر ) موفق بود.
• ۱۹۶۵ - آغاز به کار در یکی از شرکت های لنینگراد
• ۱۹۶۷ - فارغ التحصیلی در رشتهٔ مهندسی انرژی از دانشگاه پلی تکنیک لنینگراد
• از سال ۱۹۶۷ - کارشناس ارشد نیروگاه عشق آباد
• تا ۱۹۷۰ - استاد و معاون سرگروه کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست ترکمنستان
• ۱۹۸۰ - دبیر یکم کمیتهٔ حزب عشق آباد
• تا ۱۹۸۴ - استاد و عضو کمیتهٔ مرکزی حزب
• مارس - دسامبر ۱۹۸۵ - رئیس شورای وزیران جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان
• ۲۱ دسامبر ۱۹۸۵ تا ۱۶ دسامبر ۱۹۹۱ - دبیر یکم حزب کمونیست ترکمنستان
• ۱۹۸۶ - عضو کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست شوروی
• ۱۹۹۰ - عضو دفتر سیاسی کمیتهٔ مرکزی حزب کمونیست شوروی
• ژانویهٔ ۱۹۹۰ - رئیس اتحاد جماهیر شوروی شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی از جمهوری سوسیالیستی ترکمنستان
با اینکه مقام ریاست جمهوری برای او تثبیت شده بود ولی در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۰ با آرای ۹۸٫۳٪ مردم به ریاست جمهوری ترکمنستان انتخاب شد. در سال ۱۹۹۲ پس از تدوین و تصویب قانون اساسی به پیشنهاد نیازف انتخابات دیگری برای انتخاب رئیس جمهور نو که خودش تنها نامزد آن بود برگزار شد که با اکثریت قریب به اتفاق ۹۹٫۵٪ رای دهندگان به او رأی دادند. در ۲۲ اکتبر ۱۹۹۳ به تصمیم مجلس خلق ( پارلمان ) لقب ترکمن باشی کبیر به معنی رئیس تمام ترکمن های جهان به وی اعطا شد.
