صفر قهرمانیان یا صفر قهرمانی معروف به صفرخان ( ۱۴ اردیبهشت ۱۳۰۰ در روستای شیشوان – ۱۹ آبان ۱۳۸۱ در بیمارستان ایران مهر تهران ) از زندانیان سیاسی مشهور ایرانی در زمان حکومت پهلوی بود. وی در زمان آزادی اش طولانی ترین زندان سیاسی را در تاریخ ایران - به مدت ۳۲ سال - تحمل کرده بود. صفر قهرمانیان افسر فرقه دموکرات آذربایجان بود و به همین جرم بازداشت گردید.
... [مشاهده متن کامل]
صفر قهرمانیان در سال ۱۳۰۰ در روستای شیشوان از توابع عجب شیر، در خانواده ای کشاورز به دنیا آمد. او در سال ۱۳۲۱، آغاز به مبارزهٔ علنی علیه فئودال ها کرد. پس از آن به فرقهٔ دموکرات آذربایجان پیوست. «صفر خان» در سال ۱۳۲۴ همزمان با فعالیت های تجزیه طلبان آذربایجان به رهبری پیشه وری با خانم ملوک باقر پور ازدواج و در شورش فرقه دموکرات آذربایجان بر ضد رژیم شاه شرکت کرد و به درجه «ماژوری» ( سرگردی ) در ارتش فرقه پیشه وری آذربایجان رسید. پس از شکست فرقه، رهسپار عراق شد. در نیمهٔ دوم فروردین ۱۳۲۶ در عراق بازداشت شد و تا اواخر ۱۳۲۷ را در زندان های عراق زندانی بود. پس از آزادی به ایران بازگشت. در اسفند ماه همان سال، در یکی از روستاهای ارومیه بازداشت شد. دادگاه نظامی ابتدا او را به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم کرد. او در جریانات انقلاب ۱۳۵۷، در آبان ماه آن سال همراه سایر زندانیان سیاسی آزاد شد. صفر قهرمانیان در ۱۹ آبان ۱۳۸۱ در بیمارستان ایران مهر تهران در گذشت. سه روز بعد، در ۲۲ آبان در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
... [مشاهده متن کامل]
صفر قهرمانیان در سال ۱۳۰۰ در روستای شیشوان از توابع عجب شیر، در خانواده ای کشاورز به دنیا آمد. او در سال ۱۳۲۱، آغاز به مبارزهٔ علنی علیه فئودال ها کرد. پس از آن به فرقهٔ دموکرات آذربایجان پیوست. «صفر خان» در سال ۱۳۲۴ همزمان با فعالیت های تجزیه طلبان آذربایجان به رهبری پیشه وری با خانم ملوک باقر پور ازدواج و در شورش فرقه دموکرات آذربایجان بر ضد رژیم شاه شرکت کرد و به درجه «ماژوری» ( سرگردی ) در ارتش فرقه پیشه وری آذربایجان رسید. پس از شکست فرقه، رهسپار عراق شد. در نیمهٔ دوم فروردین ۱۳۲۶ در عراق بازداشت شد و تا اواخر ۱۳۲۷ را در زندان های عراق زندانی بود. پس از آزادی به ایران بازگشت. در اسفند ماه همان سال، در یکی از روستاهای ارومیه بازداشت شد. دادگاه نظامی ابتدا او را به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم کرد. او در جریانات انقلاب ۱۳۵۷، در آبان ماه آن سال همراه سایر زندانیان سیاسی آزاد شد. صفر قهرمانیان در ۱۹ آبان ۱۳۸۱ در بیمارستان ایران مهر تهران در گذشت. سه روز بعد، در ۲۲ آبان در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
