صفت مشبهه
لغت نامه دهخدا
صفة استحسن جرّ فاعل
معنی بهاالمشبهة اسم الفاعل.
صفت مشبهه از فعل لازم مشتق است و معنی آن ثبوت صفت است برای فاعل آن در زمان حال. صفت مشبهه از فعل ثلاثی گاه بر وزن فاعل ٌ آید و آن اندک است و گاه بر اوزان دیگر مانند جمیل و حسن. اما از ثلاثی مزید فیه بر وزن اسم فاعل آن باب بود چون منطلق. و ابن مالک بدین معنی اشارت کند دراین بیت :
و صوغها من لازم لحاضر
کطاهر القلب جمیل الظاهر.
عمل صفت مشبهه مانند عمل اسم فاعل متعدی است یعنی رفع و نصب چنانکه در زیدٌ حسن وجهه که در حسن ضمیر مرفوع فاعل صفت است و وجه منصوب است بر تشبیه به مفعولیت. صفت مشبهه مانند اسم فاعل باید بر ماقبل خود معتمد باشد چنانکه در باب اسم فاعل گفته است :بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
صِفَتِ مُشَبِّهه: [دستورِ زبان] ویژگیِ همانندساز
گن