صفت غنه

[ویکی فقه] صفت غنه به انداختن صدا در بینی اطلاق می شود و از صفات فرعی حروف می باشد.
«غنه» صدایی است که از خیشوم یا فضای بینی خارج شود یا آوازی است که پس از بستن لب ها، از فضای بینی (خیشوم) بیرون می آید؛ به عبارت دیگر، انداختن صدا در بینی را «غنه» گویند.
ویژگی حروف غنه
حروف دارای این صفت را حروف غنوی گویند. مخرج اصلی حروف، در حالت غنه دچار دگرگونی و حرف از انتهای خیشوم ادا می شود.صفت غنه از صفات عارضی یا فرعی حروف به شمار می آید.
عناوین مرتبط
...