صفایی حائری علی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] مرحوم شیخ علی صفایی حائری، معروف به (عین - صاد) فرزند مرحوم حاج شیخ عباس صفایی حائری و نوه ی شیخ محمدعلی صفایی حائری در شهر مقدس قم، در سال 1330 دیده به جهان گشود.
پس از سپری نمودن دوران کودکی و با گذراندن دوره ی دبستان و اتمام کلاس ششم نظام قدیم آن دوره، در سنّ سیزده سالگی شروع به تحصیل علوم دینی و حوزوی نمود.
دروس سطح حوزه را در مدت زمان کوتاهی، شاید حدود سه سال به اتمام رسانید و وارد درس خارج شد و از اساتیدی بهره جست که عبارتند از:
آقایان حجج اسلام و آیات بزرگوار بنی فضل، سید محسن حسابه ای، اعتمادی، فاضل هرندی و آمیرزا ابوالفضل موسوی تبریزی و شهید محراب آیت اللَّه مدنی، سید مهدی روحانی و آقای سبحانی، شیخ نصرت اللَّه بناروانی و فاضل قفقازی، فاضل و ستوده و میرزا حسین نوری، شیخ مرتضی حائری و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.
ایشان هم زمان با شروع دروس حوزوی به مطالعه ی سریع و دقیق و وسیع ادبیات معاصر و داستان نویسان ایرانی روی آورد:
خود چنین می گوید: «شاید سیزده ساله بودم که داستان های صادق هدایت را تمام کردم. داستان هایی که درد و رنج انسان را مشخص می ساخت و پوچی و بن بست او را نشان می داد».

پیشنهاد کاربران

بپرس