صفا داشتن. [ص َ ت َ] ( مص مرکب ) مهربانی داشتن. اخلاص داشتن. صمیمی بودن : چرا با دل من صفایی ندارداگر درد امشب بلایی ندارد.صائب ( از آنندراج ). || جلا داشتن. شفاف بودن. روشنی داشتن : شوم گر خاک ره درگرد من رو می توان دیدن ز بس آب و گلم بر یاد رخساری صفا دارد.ملاقاسم معتمدی ( از آنندراج ).
( مصدر ) ۱ - صمییت داشتن دوست بودن . ۲ - دارای لطف و طراوت بودن : این باغ صفایی ندارد . ۳ - دارای معنویت و طهارت ضمیر بودن .مهربانی داشتن