صف نشین

لغت نامه دهخدا

صف نشین. [ ص َ ن ِ ] ( نف مرکب ) مهمان. محفلی :
صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام.
حافظ.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که در صف مجلسیان نشیند مجلسی محفلی مهمان .

پیشنهاد کاربران

بپرس