صف فورک جوین (fork join). در تئوری صف، با توجه به تئوری احتمالات در علم ریاضی، صف fork - join را اینگونه تعریف می کنیم که صفی است که کارهای ورودی به چند بخش تقسیم می شوند تا سرورها بتوانند به کارهای ورودی سرویس دهند، و در انتها ادغام می شوند[ ۱] . این مدل بیشتر برای محاسبات های موازی[ ۲] یا در سامانه هایی که برای تولید محصول از چندین تامین کننده نیاز است ( کارگاه های تولیدی ) ، استفاده می شود[ ۳] . در این مدل ها مسئله ای که مورد بررسی قرار می گیرد معمولاً زمانی است که طول می کشد تا یک کار به اتمام برسد. مدل را می توان اینگونه تعریف کرد: "مدلی اساسی برای آنالیز سیستم های موازی و توزیع شده. "[ ۴]
جواب تحلیلی کمی برای صف های fork - join وجود دارد ولی چندین تقریب برای آن شناخته شده است.
زمانی که ورودی کارها بر اساس فرایند پواسون و زمان سرویس ها بر مبنای توزیع نمایی باشد از آن به عنوان مدل Flatto–Hahn–Wright یا مدل FHW یاد می کنند. [ ۵]
هنگام رسیدن یک کار در نقطه ی fork ( جدایی ) ، کار به N زیر کار تبدیل می شود که هر کدام توسط یکی از N سرور سرویس دهی می شوند. بعد از سرویس دهی زیرکارها منتظر می مانند تا تمامی زیر کارها پردازش شوند. سپس تمامی زیرکارها به هم متصل می شوند و سیستم را ترک می کنند. [ ۳]
برای این که صف fork - join پایدار بماند نیاز است که میزان نرخ زمان ورودی ها از مجموع نرخ زمانی زیرکارها کمتر باشد. [ ۶]
زمان پاسخ در این مدل برابر با کل زمانی است که یک کار در سیستم سپری می کند.
Ko و Serfozo یک تقریبی برای توزیع زمان پاسخ ارائه داده اند، هنگامی که زمان سرویس دهی ها توزیع نمایی و زمان ورود کارها دارای توزیع پواسون یا general باشند[ ۷] .
فرمول دقیق برای میانگین زمان پاسخ تنها برای حالتی که تعداد سرورها برابر 2 است شناخته شده است، با شرایطی که زمان سرویس دهی ها از توزیع پواسون برخوردار باشد. در این شرایط زمان پاسخ برابر است با[ ۸] :
هنگامی که که:
• ρ = λ / μ {\displaystyle \rho =\lambda /\mu }
• λ برابر با نرخ ورودی کارها به سیستم
• Μ برابر با نرخ تمامی سرویس دهی ها روی تمامی گره ها
برای حالت سرویس دهی کلی ، Baccelli و Makowski برای میانگین زمان پاسخگویی، حدودی، و مقدار moment بیشتری در حالت گذرا و ایستا می دهند. Kemper و Mandjes نشان می دهند که برای بعضی از متغیرها این حدودها دقیق نیستند و یک تکنیک تقریبی برای آن ارائه می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجواب تحلیلی کمی برای صف های fork - join وجود دارد ولی چندین تقریب برای آن شناخته شده است.
زمانی که ورودی کارها بر اساس فرایند پواسون و زمان سرویس ها بر مبنای توزیع نمایی باشد از آن به عنوان مدل Flatto–Hahn–Wright یا مدل FHW یاد می کنند. [ ۵]
هنگام رسیدن یک کار در نقطه ی fork ( جدایی ) ، کار به N زیر کار تبدیل می شود که هر کدام توسط یکی از N سرور سرویس دهی می شوند. بعد از سرویس دهی زیرکارها منتظر می مانند تا تمامی زیر کارها پردازش شوند. سپس تمامی زیرکارها به هم متصل می شوند و سیستم را ترک می کنند. [ ۳]
برای این که صف fork - join پایدار بماند نیاز است که میزان نرخ زمان ورودی ها از مجموع نرخ زمانی زیرکارها کمتر باشد. [ ۶]
زمان پاسخ در این مدل برابر با کل زمانی است که یک کار در سیستم سپری می کند.
Ko و Serfozo یک تقریبی برای توزیع زمان پاسخ ارائه داده اند، هنگامی که زمان سرویس دهی ها توزیع نمایی و زمان ورود کارها دارای توزیع پواسون یا general باشند[ ۷] .
فرمول دقیق برای میانگین زمان پاسخ تنها برای حالتی که تعداد سرورها برابر 2 است شناخته شده است، با شرایطی که زمان سرویس دهی ها از توزیع پواسون برخوردار باشد. در این شرایط زمان پاسخ برابر است با[ ۸] :
هنگامی که که:
• ρ = λ / μ {\displaystyle \rho =\lambda /\mu }
• λ برابر با نرخ ورودی کارها به سیستم
• Μ برابر با نرخ تمامی سرویس دهی ها روی تمامی گره ها
برای حالت سرویس دهی کلی ، Baccelli و Makowski برای میانگین زمان پاسخگویی، حدودی، و مقدار moment بیشتری در حالت گذرا و ایستا می دهند. Kemper و Mandjes نشان می دهند که برای بعضی از متغیرها این حدودها دقیق نیستند و یک تکنیک تقریبی برای آن ارائه می دهند.
wiki: صف فورک جوین (fork join)