صعلاء

لغت نامه دهخدا

صعلاء. [ ص َ ] ( ع ص ) باریک سر و گردن از مردم و خرمابن و شترمرغ. || خر ماده پشم ریخته. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس