صریمه الجدی

لغت نامه دهخدا

( صریمةالجدی ) صریمةالجدی. [ ص َ م َ تُل ْ ج ِدْی ْ ] ( ع اِ مرکب ) گیاهی است مدر و ملین طبع و مخرج مشیمه. ( منتهی الارب ). سلطان الجبل . سلطان الغابة . شجرةالطحال. صاحب تحفه آرد: که برگ آن شبیه به لبلاب کبیر و ازآن کوچکتر و شاخهای او غلیظ و گره دار و بر مجاور خود می پیچد و گلش سفید و خوشبو و ثمر آن مثل لبلاب و بالزوجت و اندک حراقت و منبتش جبال و مواضع درشت است در آخر دوم گرم و خشک و حرارت او غالب بر یبوست و تخم آن مدر بول و ملین طبع و مخرج مشیمه و مفتح و شرب او هر روز یک مثقال با شراب و امثال آن جهت عسر نفس و تنقیه رحم و رفع سپرز و سموم مفید و بوی گل او مقوی دماغ و مورث نشاط و محرک باه و مضر گرده و مصلحش عناب و شربتش تا دو درهم است. ( تحفه حکیم مؤمن ).

فرهنگ فارسی

گیاهی است مدر و ملین طبع و مخرج مشیمه

پیشنهاد کاربران

بپرس