صریده

لغت نامه دهخدا

( صریدة ) صریدة. [ ص َ دَ ] ( ع ص ، اِ ) میش سرمازده. ج ، صراید. ( منتهی الارب ). النعجة التی قد انحلها البرد و اضربها. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران