صرید

لغت نامه دهخدا

صرید. [ ص ُرْ رَ ] ( ع اِ ) ابر تنک بی آب. ( منتهی الارب ). الغیم الرقیق لا ماء فیه. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

ابر تنک بی آب

پیشنهاد کاربران

بپرس