( صریح اللهجة ) صریح اللهجة. [ ص َ حُل ْ ل َ ج َ ] ( ع ص مرکب ) رک گوی. آنکه سخن بکنایت نگوید بلکه آنچه در دل دارد آشکارا بیان کند. || بی باک در گفتار. رجوع به صریح شود.
فرهنگ فارسی
آنکه آشکارا آنچه در دل دارد بیان کند رک گو . رک گوی
فرهنگ عمید
۱. کسی که مطلب خود را صریح و آشکارا می گوید. ۲. آن که هرچه در دل دارد آشکارا بیان می کند، رک گو.
جدول کلمات
رک
پیشنهاد کاربران
بی پروا، راست، رک
کسی که حرف دلش بیان میکند یا به عبارتی رک حرف میزند
