صروم

لغت نامه دهخدا

صروم. [ ص َ ] ( ع ص ) تیغ برّان. || مردتوانا. || ناقه که وارد حوض نشود تا که خالی نگردد. || نیک برنده. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

تیغ بران

پیشنهاد کاربران

بپرس