صرف خوار

لغت نامه دهخدا

صرف خوار. [ ص َ خوا / خا ] ( نف مرکب )بهره خوار. سودخوار. آنکه صرف پول گیرد :
همه صرف خواران صرف منند
قباله نویسان حرف منند.

نظامی.

( صفت ) آنکه صرف پول گیرد بهره خوار سود خوار .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید