صرصری. [ ص َ ص َ ] ( اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن عسکربن محمدبن ثابت. یاقوت گوید: وی صدیق ما بود و مردی صاحب حمیت و مردانگی بود و شعرا را در مدح وی قصایدی است. کمال قاسم واسطی در حق او سروده است :
اقول لمرتاد تقسم لُحمه
علی البید ما بین السری و التبحر.
( معجم البلدان ).
صرصری. [ ص َ ص َ ] ( اِخ ) ابوالقاسم اسماعیل بن حسین بن عبداﷲبن هیثم بن هشام صرصری. شیخ ثقة و صدوق بود. وی از ابوعبداﷲ حسین بن اسماعیل محاملی و محمدبن عبیداﷲبن العلاء کاتب و ابوالعباس احمدبن محمدبن سعیدبن عقدة کوفی و ابوعیسی احمدبن اسحاق انماطی و ابوعمر حمزةبن قاسم هاشمی و جز ایشان روایت دارد، و ابوبکر احمدبن محمدبن غالب برقانی و محمدبن احمدبن شعیب رویانی و ابوالحسین محمدبن علی بن مهتدی باﷲ از وی روایت کنند آخرین کسی که از وی روایت کند ابوطاهر احمدبن محمدبن عبداﷲ قساری خوارزمی است. در بغداد در جمادی الثانیه 403 هَ. ق. درگذشت. و جنازه اش را به صرصر برده دفن کردند و امام ابوحامد اسفراینی بر وی نماز گزارد. ( سمعانی ).
صرصری. [ ص َ ص َ ] ( اِخ ) جمال الدین ابوزکریا یحیی بن یوسف صرصری ضریر حنبلی متوفی 656 هَ. ق. وی دیوانی دارد در زهد و مدایح پیغمبر. ( کشف الظنون ). زرکلی او را انصاری و اهل دیهی نزدیک بغداد دانسته گوید: دیوان وی مخطوط است. ( الاعلام زرکلی ، ص 1158 ). و رجوع به تاریخ الخلفاء سیوطی ص 316 شود.
صرصری. [ ص َ ص َ ] ( اِخ ) نجم الدین ابوربیع سلیمان بن عبدالقوی طوخی صرصری ، فقیه و از دانشمندان. در قریه طوخی از اعمال صرصر در عراق متولد گردید و در 691 هَ. ق. به بغداد شد و در 704 به دمشق رفت و در بلد الخلیل ( فلسطین ) درگذشت. او راست : «بغیة السائل فی امهات المسائل » و «الاکسیر فی قواعد التفسیر» و «الذریعة الی معرفة اسرار الشریعة» و «تعالیق علی الاناجیل » و «شرح المقامات الحریریة» و «مختصر الجامع الصحیح للترمذی » دردو جلد خطی. ( الاعلام زرکلی ص 388 از شذرات الذهب ).