صرحه

لغت نامه دهخدا

( صرحة ) صرحة. [ ص َ ح َ ] ( ع اِ ) میان سرای. ( مهذب الاسماء ). عرصه سرا. گشادگی میان سرای.( منتهی الارب ). || ( ص ) بارز و آشکارا: خرج لهم صرحة برحة؛ برآمد بر ایشان ظاهر و نمایان. || زمین استوار و درشت هموار. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(صَ رْ حَ ) [ ع . ] (اِ. ) زمین صاف و هموار.

پیشنهاد کاربران

بپرس