صراخه

لغت نامه دهخدا

( صراخة ) صراخة. [ ص َرْ را خ َ ] ( ع اِ ) لوف الحیة است. ( تحفه حکیم مؤمن ).برای آن لوف را صراخة گویند که بزعم قدما در روز مهرگان آوازی کند که هر که شنود در آن سال بمیرد ( بر طبق عقاید ایرانیان باستان ). رجوع به لوف الحیة شود.

فرهنگ فارسی

لوف الحیه است او برای آن لوف را صراخه گویند که بزعم قدما در روز مهرگان آوازی کند که هر که شنود در آن سال بمیرد

پیشنهاد کاربران

بپرس