رودکی استاد شاعران جهان بود
صدیک از وی توئی کسائی پرگست.
کسائی مروزی.
نبد لشکرش زآن ما صدیکی نخست از دلیران او کودکی.
فردوسی.
همی خورد بهمن ز گور اندکی ز رستم نبد خوردنش صدیکی.
فردوسی.
نه صدیک از آن سیم در هیچ کوه نه ده یک از آن زرّ در هیچ کان.
فرخی.
صدیک ز مدح او نشود گفته گر در دهان هزار زبان باشد.
مسعودسعد.
صدیک از آنکه تو بکمین شاعری دهی از بلعمی بعمری نگرفت رودکی.
سوزنی.
گر ز غمم صدیکی شرح دهم پیش کوه آه دهد پاسخم کوه بجای صدا.
خاقانی.