صدیقی ابوالحسن

صَدیقی، ابوالحسن (تهران ۱۲۷۳ـ۱۳۷۴ش)
تندیس فردوسی در میدانی در شهر رم، اثر استاد ابوالحسن صدیقی
تندیس فردوسی در میدانی در شهر رم، اثر استاد ابوالحسن صدیقی
مجسمه ساز و نقاش ایرانی. بیشتر عمرش را صرف خلق آثار هنری از بزرگان علم، ادب، و هنر کرد. در ۱۲۹۱ش به مدرسۀ صنایع مستظرفه، با سرپرستی کمال الملک، راه یافت. در ۱۲۹۷ش، تعلیم گروهی از شاگردان مدرسۀ صنایع مستظرفه را برعهده گرفت. نیم تنۀ گچی سیا ه نی زن «حاج مقبل»، و پیرمرد دوره گرد، از آثار آغازین اوست. در ۱۳۰۷ش به فرانسه رفت و در دانشکدۀ هنرهای زیبای پاریس به فراگیری نقاشی و مجسمه سازی پرداخت. در ۱۳۱۱ش پس از بازگشت به ایران، مدرسۀ صنایع مستظرفه را دوباره برپا ساخت و سرپرستی آن را، پس از آشتیانی، برعهده گرفت. بعدها در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس مجسمه سازی پرداخت. چندین جایزه دریافت کرد که ازجمله عبارت اند از نشان درجۀ یک هنر از سوی دولت فنلاند، نشان و مدال طلای فنلاندیا از دانشکدۀ هنرهای زیبای هلسینکی، فنلاند، نشان طلا از رئیس جمهوری ایتالیا، و چندین نشان و مدال دیگر. ازجمله دیگر آثار اوست: فرشتۀ عدالت (۱۳۲۲ش، کاخ دادگستری)، مجسمۀ فردوسی (آرامگاه فردوسی در طوس)، مجسمۀ مفرغین امیرکبیر (ایتالیا) و بسیاری آثار دیگر. علی اکبر صنعتی از نخستین شاگردانش بود.