محمد صدیق تعریف ( زادهٔ ۲۵ دی ۱۳۳۵ در سنندج ) ردیف دان و خواننده موسیقی اصیل ایرانی اهل ایران است. صدیق تعریف در دوران فعالیت هنری اش با هنرمندان سرشناس بسیاری از جمله محمدرضا لطفی ( در آلبوم چاووش ۱۰ ( به یاد طاهرزاده ) ، جلال ذوالفنون ( در آلبوم شیدایی ) ، حسین علیزاده، فرهاد فخرالدینی و حسین یوسف زمانی همکاری داشته است. از میان شاگردان او نیز می توان به سالار عقیلی اشاره کرد. تصنیف از نگاه یاران که با شعر فریدون مشیری همراه در آلبوم شیدایی اجرا شده، از جمله آثار اوست.
... [مشاهده متن کامل]
اولین اثر محمد صدیق تعریف به یاد طاهرزاده ( در گذشته با نام چاووش ۱۰ شناخته می شد ) است که به وسیله گروه شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی اجرا شده است.
به گفته خودش، از دوران دبیرستان در تئاترهای دانش آموزی بازی می کرد و پشت صحنه یا روی صحنه آواز نیز می خواند و معمولاً از خوانندگانی چون ایرج یا گلپایگانی تقلید می کرد. در سال ۱۳۵۴ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۹ در رشته هنرهای نمایشی فارغ التحصیل شد. از جمله استادان وی در دانشکده می توان به بهرام بیضایی، هوشنگ گلشیری، شمیم بهار، گلی ترقی ، حمید سمندریان و داریوش آشوری اشاره کرد.
اولین اثر صدیق تعریف به یاد طاهرزاده ( در گذشته با نام چاووش ۱۰ شناخته می شد ) می باشد که توسط گروه شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی اجرا شده است. خود تعریف در یکی از مصاحبه هایش پس از مرگ محمدرضا لطفی گفته بود که: در سال ۱۳۶۳، یعنی حدوداً ۳۰سال پیش لطفی مرا برای همکاری دعوت کرد و «دستم بگرفت و پا به پا برد» و آن کار سنگین و سترگ به یاد طاهرزاده را با دقت و صبوری و عشق به من آموخت. صدیق تعریف در این مصاحبه محمدرضا لطفی را مصداق یک استاد کامل نامید. این اثر ابتدا توسط کانون چاووش منتشر شده بود و در فهرست مجموعه ۱۲ آلبوم چاووش قرار داشت و امروزه توسط مؤسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا زیر نظر محمدرضا لطفی بازنشر شده است.
در بدو ورود به دانشگاه از طریق جلیل عندلیبی به محمود کریمی معرفی شد و از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ نزد وی به فراگیری آواز پرداخت. همچنین از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ نزد رضوی سروستانی با مکتب و شیوه آوازی حسین طاهرزاده به روایت نورعلی برومند آشنا شد. پس از آن در سال های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۴ در کانون چاووش به یاری نصرالله ناصح پور با شیوه و سبک آوازی عبدالله دوامی آشنا شد. در همین زمان در سال های ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ با شیوه و سبک مکتب حسین طاهرزاده به اهتمام محمدرضا لطفی بیش تر آشنا شد. سال ۱۳۶۲ همراه بود با اجرای اولین کنسرت رسمی صدیق تعریف و ارایهٔ اولین آلبوم موسیقی او به نام "چاووش ۱۰" ( که امروزه با نام به یاد طاهرزاده در دسترس می باشد ) در دستگاه سه گاه باهمکاری گروه های شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی که شامل بازسازی یکی از آوازهای طاهرزاده بود. وی در سال ۱۳۶۴ چند تصنیف کوتاه بر روی رباعیات ابوعلی سینا در سریال ابن سینا با آهنگ سازی فرهاد فخرالدینی اجرا کرد. از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ قطعات و تصنیف های استادان قدیمی را در محضر علی اصغر بهاری فرا گرفت. در همین زمان از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۳ نزد مجید کیانی با مکاتب و شیوه های آوازی قدیمی ایران آشنا شد و از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۷۵ نیز از محضر رجب امیری فلاح بهره برد.
... [مشاهده متن کامل]
اولین اثر محمد صدیق تعریف به یاد طاهرزاده ( در گذشته با نام چاووش ۱۰ شناخته می شد ) است که به وسیله گروه شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی اجرا شده است.
به گفته خودش، از دوران دبیرستان در تئاترهای دانش آموزی بازی می کرد و پشت صحنه یا روی صحنه آواز نیز می خواند و معمولاً از خوانندگانی چون ایرج یا گلپایگانی تقلید می کرد. در سال ۱۳۵۴ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۹ در رشته هنرهای نمایشی فارغ التحصیل شد. از جمله استادان وی در دانشکده می توان به بهرام بیضایی، هوشنگ گلشیری، شمیم بهار، گلی ترقی ، حمید سمندریان و داریوش آشوری اشاره کرد.
اولین اثر صدیق تعریف به یاد طاهرزاده ( در گذشته با نام چاووش ۱۰ شناخته می شد ) می باشد که توسط گروه شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی اجرا شده است. خود تعریف در یکی از مصاحبه هایش پس از مرگ محمدرضا لطفی گفته بود که: در سال ۱۳۶۳، یعنی حدوداً ۳۰سال پیش لطفی مرا برای همکاری دعوت کرد و «دستم بگرفت و پا به پا برد» و آن کار سنگین و سترگ به یاد طاهرزاده را با دقت و صبوری و عشق به من آموخت. صدیق تعریف در این مصاحبه محمدرضا لطفی را مصداق یک استاد کامل نامید. این اثر ابتدا توسط کانون چاووش منتشر شده بود و در فهرست مجموعه ۱۲ آلبوم چاووش قرار داشت و امروزه توسط مؤسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا زیر نظر محمدرضا لطفی بازنشر شده است.
در بدو ورود به دانشگاه از طریق جلیل عندلیبی به محمود کریمی معرفی شد و از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ نزد وی به فراگیری آواز پرداخت. همچنین از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ نزد رضوی سروستانی با مکتب و شیوه آوازی حسین طاهرزاده به روایت نورعلی برومند آشنا شد. پس از آن در سال های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۴ در کانون چاووش به یاری نصرالله ناصح پور با شیوه و سبک آوازی عبدالله دوامی آشنا شد. در همین زمان در سال های ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ با شیوه و سبک مکتب حسین طاهرزاده به اهتمام محمدرضا لطفی بیش تر آشنا شد. سال ۱۳۶۲ همراه بود با اجرای اولین کنسرت رسمی صدیق تعریف و ارایهٔ اولین آلبوم موسیقی او به نام "چاووش ۱۰" ( که امروزه با نام به یاد طاهرزاده در دسترس می باشد ) در دستگاه سه گاه باهمکاری گروه های شیدا و عارف به سرپرستی محمدرضا لطفی که شامل بازسازی یکی از آوازهای طاهرزاده بود. وی در سال ۱۳۶۴ چند تصنیف کوتاه بر روی رباعیات ابوعلی سینا در سریال ابن سینا با آهنگ سازی فرهاد فخرالدینی اجرا کرد. از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ قطعات و تصنیف های استادان قدیمی را در محضر علی اصغر بهاری فرا گرفت. در همین زمان از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۳ نزد مجید کیانی با مکاتب و شیوه های آوازی قدیمی ایران آشنا شد و از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۷۵ نیز از محضر رجب امیری فلاح بهره برد.
