صدوقیان
لغت نامه دهخدا
صدوقیان. [ ص َ] ( اِخ ) طایفه ای از یهودند که در عهد جدید مکرراً مذکور می باشند اما مبداء اشتقاق این اسم و معنایش مبهم است ، لکن رای محکم آنکه ایشان از صادوق کاهن متسلسل شده متدرجاً بدین اسم شهرت یافتند ( کتاب اعمال رسولان 5:17 ) و خود صادوق رئیس کهنه بود که سلیمان ملک بعد از عزل ابی یاثار بجایش مقرر و منصوب داشت ( اول پادشاهان 2:35 ) این طایفه صدوقیان جمع قلیل و دارای اقتدار بسیار نبودند و اغلب تمایل بفلسفه داشتند. و خیالات و افکار ایشان در باره دین ظاهری بود، بدین لحاظ چندان در میان عوام شهرت نیافته بودند و تعلیمات ایشان دارای چهار ماده عمده بود: اولا انکار نوامیس و شرایع سماعی یعنی تفسیر شریعت مکتوبة که برغم فریسیان از موسی دست بدست مأخوذ و سندش به وی میرسید. ثانیاً قبول تعلیم موسی به تنها و از این معلوم میشود که ایشان کتب عهد قدیم را رد می کردند و فقط اسفار حضرت موسی را قبول داشتند. ثالثاً، انکار قیامت اموات یعنی ایشان معتقد بودند که نفس هم با جسد فانی میشود ( انجیل متی 22:23 ) و از قرار معلوم بعد از آنکه انکار قیامت را نمودند البته منکر تعلیم ثواب و عقاب و اعتقاد بملائکة و ارواح نیز می باشند ( کتاب اعمال رسولان 23:8 ) رابعاً اعتقاد بر وجود آزادی و مختاریت مطلقه و بعبارة اخری تفویض تامه از برای بنی نوع بشر و بحدی در این اعتقاد راسخ بودند که نزدیک بود توجه و عنایت حضرت اقدس را نسبت بعالم نیز منکر شوند. و حضرت مسیح بقدری که فریسیان را سرزنش مینمود صدوقیان راملامت نمی فرمود، لکن ایشان نیز با وی نهایت ضدیت را داشتند و با فریسیان در موقع شکایت و صلیب کردنش موافقت کردند و حنانیا و قیافا صدوقی بودند. این طایفه در صفحات تاریخ ذکری ندارند اما آنهائی که فعلاً به این اعتقادند صدوقی می باشند. ( از قاموس کتاب مقدس ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
صَدوقیان (Sadducees)
فرقه ای یهودی، پدیدآمده در قرن ۱پ م در فلسطینِ پیش از استیلای رومیان. آن ها تا سال ۷۰م، که معبدشان برای همیشه ویران شد، کاهنان اشراف زادۀ بیت المقدس (اورشلیم) بودند. صدوقیان فقط اسفارخمسه را قبول داشتند، مخالف فریسیان بودند، و از سیطرۀ یونانی مآبی طرفداری می کردند. همچنین مظهر کهانت اعظم موروثی، معبد، و آیین قربانی بودند. صدوقیان خلود نفس و وجود فرشتگان را انکار و احکام شرع را موبه مو رعایت می کردند. پس از آن که آرای فریسی در میان یهودیان پراکنده در امپراتوری روم غربی حاکم شد، بسیاری از عقاید و رسوم صدوقی از نو در فرقه های یهود در قرون میانه رواج یافت.
فرقه ای یهودی، پدیدآمده در قرن ۱پ م در فلسطینِ پیش از استیلای رومیان. آن ها تا سال ۷۰م، که معبدشان برای همیشه ویران شد، کاهنان اشراف زادۀ بیت المقدس (اورشلیم) بودند. صدوقیان فقط اسفارخمسه را قبول داشتند، مخالف فریسیان بودند، و از سیطرۀ یونانی مآبی طرفداری می کردند. همچنین مظهر کهانت اعظم موروثی، معبد، و آیین قربانی بودند. صدوقیان خلود نفس و وجود فرشتگان را انکار و احکام شرع را موبه مو رعایت می کردند. پس از آن که آرای فریسی در میان یهودیان پراکنده در امپراتوری روم غربی حاکم شد، بسیاری از عقاید و رسوم صدوقی از نو در فرقه های یهود در قرون میانه رواج یافت.
wikijoo: صدوقیان
پیشنهاد کاربران
صَدوقیان در یهود: معادل معتزله و عقل گرایان در اسلام و اصولیّون و متشرّعه در شیعه است.
فَرّیسیان در یهود: معادل اشاعره و نقل گرایان در اسلام و اَخباریّون و شیخیّه در شیعه است.
فَرّیسیان در یهود: معادل اشاعره و نقل گرایان در اسلام و اَخباریّون و شیخیّه در شیعه است.