صدف وش

لغت نامه دهخدا

صدف وش. [ ص َ دَ وَ ] ( ص مرکب ) بمانند صدف. بکردار صدف. صدفگون :
معطی آن چو دریا دارنده غریبان
رادان آن صدف وش از دل یتیم پرور.
شرف الدین شفروه.
رجوع به صدف سان و صدف گون و صدف وار شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) به مانند صدف صدفگون .

فرهنگ عمید

صدفگون، صدف سان، مانند صدف، به کردار صدف.

پیشنهاد کاربران

بپرس