[ویکی نور] سید صدرالدین صدر عاملی کاظمی (1299-1373ق)، یکی از تربیت یافتگان حوزه حائریه و فقهای نامدار شیعه در قرن چهاردهم هجری می باشد.
او در سال 1299ق در کاظمین، در یک خاندان اصیل و شریف به دنیا آمد و راه پیشرفت و رشد و نمو و بالندگی را همانند اغلب ابناء آن خاندان پیش گرفت.
خانواده صدر، یکی از خاندانهای پرثمر و اصیل در اسلام می باشد که اصل و تبار به امام موسی بن جعفر(ع) می رسانند و شاخه ها و فروع آن در خاورمیانه گسترانده شده است. در کشورهای ایران، لبنان، عراق، فلسطین، مصر، یمن، عربستان، اردن و دیگر مناطق اسلامی، رجال علمی نامی و شخصیت های بزرگ سیاسی و اجتماعی و سادات جلیل القدر فراوانی وجود دارند.
والد عالیقدر ایشان، سید اسماعیل صدر، یکی از اکابر علماء و فقهای نامی کاظمین بودند که بعدها به کربلا مهاجرت نمودند. ایشان با این که صلاحیت مرجعیت را دارا بودند همواره به جهت مسئولیت سنگین مرجعیت، از آن گریزان بود. ایشان مقدمات علوم را در کاظمین از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتید ادب روز تلمذ نمود، آنگاه در سال 1328ق به قصد تکمیل معلومات و تهذیب نفس و تزکیه اخلاق، عازم نجف اشرف گردید و در حوزه درس آیت الله آخوند خراسانی صاحب کفایة الاصول(متوفای 1329ق)و دیگر بزرگان مانند آیت الله طباطبایی یزدی، صاحب العروة الوثقی (م 1337) و آیت الله نائینی شرکت جست.
آنگاه در سال 1339 پس از درگذشت والد بزرگوارش به قصد زیارت ثامن الحجج امام رضا (ع) عازم ایران گردید و نزدیک ده سال در مشهد مقدس به ارشاد و اصلاح امور مسلمین پرداخت، و در اثراستقبال طلاب و محصلین، مشغول تدریس شد و پس از چند سال اقامت در ایران، در سال 1344 به نجف اشرف بازگشت و ملازم درس آیت الله نائینی گردید. وی در سال 1349ق به ایران بازگشت و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آیت الله حائری، مؤسس حوزه علمیه، در قم اقامت گزید و به عنوان یکی از اساتید و مدرسین مسلم حوزه، مشغول تدریس فقه و اصول گردید او به حدی توجه خاص آن مرحوم را به خود جلب نمود که او را یکی از دو وصی مورد اعتماد خود قرار داد که پس از رحلت مؤسس عالیقدر حوزه، با همکاری دو برادر و دو یار وفادار و مجاهد فی سبیل الله، آیات عظام: سید محمد حجت کوه کمری، و سید محمد تقی خوانساری به حفظ و نگهداری و حراست از ارزشهای حوزه علمیه قم پرداختند، و در تثبیت و ابقای آن کوشیدند، به حدی که در سخت ترین و سیاه ترین ایام با فداکاری لازم و ایثار بی سابقه، دوران فترت را پشت سر گذاشتند و حوزه را به دست زعیم عالیقدر، حضرت آیت الله حاج آقا حسین طباطبائی بروجردی سپردند.
او در سال 1299ق در کاظمین، در یک خاندان اصیل و شریف به دنیا آمد و راه پیشرفت و رشد و نمو و بالندگی را همانند اغلب ابناء آن خاندان پیش گرفت.
خانواده صدر، یکی از خاندانهای پرثمر و اصیل در اسلام می باشد که اصل و تبار به امام موسی بن جعفر(ع) می رسانند و شاخه ها و فروع آن در خاورمیانه گسترانده شده است. در کشورهای ایران، لبنان، عراق، فلسطین، مصر، یمن، عربستان، اردن و دیگر مناطق اسلامی، رجال علمی نامی و شخصیت های بزرگ سیاسی و اجتماعی و سادات جلیل القدر فراوانی وجود دارند.
والد عالیقدر ایشان، سید اسماعیل صدر، یکی از اکابر علماء و فقهای نامی کاظمین بودند که بعدها به کربلا مهاجرت نمودند. ایشان با این که صلاحیت مرجعیت را دارا بودند همواره به جهت مسئولیت سنگین مرجعیت، از آن گریزان بود. ایشان مقدمات علوم را در کاظمین از محضر پدر عالم و بزرگوار و اساتید ادب روز تلمذ نمود، آنگاه در سال 1328ق به قصد تکمیل معلومات و تهذیب نفس و تزکیه اخلاق، عازم نجف اشرف گردید و در حوزه درس آیت الله آخوند خراسانی صاحب کفایة الاصول(متوفای 1329ق)و دیگر بزرگان مانند آیت الله طباطبایی یزدی، صاحب العروة الوثقی (م 1337) و آیت الله نائینی شرکت جست.
آنگاه در سال 1339 پس از درگذشت والد بزرگوارش به قصد زیارت ثامن الحجج امام رضا (ع) عازم ایران گردید و نزدیک ده سال در مشهد مقدس به ارشاد و اصلاح امور مسلمین پرداخت، و در اثراستقبال طلاب و محصلین، مشغول تدریس شد و پس از چند سال اقامت در ایران، در سال 1344 به نجف اشرف بازگشت و ملازم درس آیت الله نائینی گردید. وی در سال 1349ق به ایران بازگشت و بنا به درخواست و علاقه مرحوم آیت الله حائری، مؤسس حوزه علمیه، در قم اقامت گزید و به عنوان یکی از اساتید و مدرسین مسلم حوزه، مشغول تدریس فقه و اصول گردید او به حدی توجه خاص آن مرحوم را به خود جلب نمود که او را یکی از دو وصی مورد اعتماد خود قرار داد که پس از رحلت مؤسس عالیقدر حوزه، با همکاری دو برادر و دو یار وفادار و مجاهد فی سبیل الله، آیات عظام: سید محمد حجت کوه کمری، و سید محمد تقی خوانساری به حفظ و نگهداری و حراست از ارزشهای حوزه علمیه قم پرداختند، و در تثبیت و ابقای آن کوشیدند، به حدی که در سخت ترین و سیاه ترین ایام با فداکاری لازم و ایثار بی سابقه، دوران فترت را پشت سر گذاشتند و حوزه را به دست زعیم عالیقدر، حضرت آیت الله حاج آقا حسین طباطبائی بروجردی سپردند.
wikinoor: صدر،_صدرالدین