[ویکی نور] سید حسن صدر، فقیه، اصولی، مفسر، محدث از مراجع تقلید شیعی و مشهور به محدث کاظمینی، در روز 29 رمضان سال 1272ق در کاظمین به دنیا آمد.
سید حسن صدر که در دامان خانواده ای فقیر، اما با تقوا و فضیلت رشد کرده بود به سفارش پدر، شروع به تحصیل علم نمود. پدر، استادانی فرزانه برای فرزندش انتخاب کرد. هنوز پانزده بهار از عمر پربرکتش نگذشته بود که صرف، نحو، بیان، معانی و بدیع را کاملا فراگرفت. سپس علم منطق را آموخت. همت بلند و عزم راسخ وی و نظارت همیشگی پدر در ادامه تحصیل او، باعث شد که در هیجده سالگی، فقه و اصول را از بزرگ ترین استادان کاظمین، که پدرش نیز یکی از آنان بود، فراگیرد.
سید حسن صدر به امر پدر، به نجف اشرف مهاجرت نمود تا هرچه بیش تر از علوم و معارف الهی بهره مند گردد. وی هفده سال در حوزه علمیّه نجف، حکمت، کلام، فقه، اصول و سایر علوم اسلامی را فراگرفت. و در فقه و اصول مجتهد شد.
آیت الله سید محمد حسن شیرازی در سال 1291ق از نجف به سامّرا هجرت کرد. عده بسیاری از شاگردان او نیز به آن جا مهاجرت کردند. سید حسن صدر نیز در سال 1297ق برای بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شیعه، به سامرّا مهاجرت نمود و مدت هفده سال در آن جا اقامت گزید. وی ضمن استفاده از درس آیت اللّه شیرازی، خود نیز به تدریس پرداخت. بیان شیوا و گیرایش توجه همه را به خود جلب کرد. مرجع شیعیان نیز ارادت و عنایت خاصی نسبت به وی ابراز می داشت. دو سال از رحلت آیت اللّه سید محمّد حسن شیرازی گذشته بود که- در سال 1314ق- سید حسن صدر همراه پسر عمویش، سید اسماعیل صدر به زادگاهش کاظمین بازگشت.
میرزای شیرازی در سال 1312ق به دیار باقی شتافت و شیعیان را در غم هجران خود سوگوار ساخت. بسیاری از مقلّدان میرزای شیرازی به علّامه سید حسن صدر رجوع کردند و تقاضا کردند که وی رساله عملیه خود را منتشر سازد. سید حسن صدر پیشنهاد آنان را رد کرد و مردم را به آیت اللّه سید اسماعیل صدر ارجاع داد. سید اسماعیل صدر در سال 1338ق به دیار باقی شتافت. بار دیگر مردم به ایشان مراجعه کردند و تقاضای خود را تکرار نمودند.
سرانجام ایشان رساله عملیه خود را به نام «رؤوس المسائل المهمة» منتشر ساخت. دو کتاب دیگر وی با عنوان های «نجاة العباد» و «حاشیه بر عروة الوثقی» نیز در اختیار مقلّدانش قرار گرفت. وی در 66 سالگی مسؤلیت سنگین مرجعیت را بر عهده گرفت.
سید حسن صدر که در دامان خانواده ای فقیر، اما با تقوا و فضیلت رشد کرده بود به سفارش پدر، شروع به تحصیل علم نمود. پدر، استادانی فرزانه برای فرزندش انتخاب کرد. هنوز پانزده بهار از عمر پربرکتش نگذشته بود که صرف، نحو، بیان، معانی و بدیع را کاملا فراگرفت. سپس علم منطق را آموخت. همت بلند و عزم راسخ وی و نظارت همیشگی پدر در ادامه تحصیل او، باعث شد که در هیجده سالگی، فقه و اصول را از بزرگ ترین استادان کاظمین، که پدرش نیز یکی از آنان بود، فراگیرد.
سید حسن صدر به امر پدر، به نجف اشرف مهاجرت نمود تا هرچه بیش تر از علوم و معارف الهی بهره مند گردد. وی هفده سال در حوزه علمیّه نجف، حکمت، کلام، فقه، اصول و سایر علوم اسلامی را فراگرفت. و در فقه و اصول مجتهد شد.
آیت الله سید محمد حسن شیرازی در سال 1291ق از نجف به سامّرا هجرت کرد. عده بسیاری از شاگردان او نیز به آن جا مهاجرت کردند. سید حسن صدر نیز در سال 1297ق برای بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شیعه، به سامرّا مهاجرت نمود و مدت هفده سال در آن جا اقامت گزید. وی ضمن استفاده از درس آیت اللّه شیرازی، خود نیز به تدریس پرداخت. بیان شیوا و گیرایش توجه همه را به خود جلب کرد. مرجع شیعیان نیز ارادت و عنایت خاصی نسبت به وی ابراز می داشت. دو سال از رحلت آیت اللّه سید محمّد حسن شیرازی گذشته بود که- در سال 1314ق- سید حسن صدر همراه پسر عمویش، سید اسماعیل صدر به زادگاهش کاظمین بازگشت.
میرزای شیرازی در سال 1312ق به دیار باقی شتافت و شیعیان را در غم هجران خود سوگوار ساخت. بسیاری از مقلّدان میرزای شیرازی به علّامه سید حسن صدر رجوع کردند و تقاضا کردند که وی رساله عملیه خود را منتشر سازد. سید حسن صدر پیشنهاد آنان را رد کرد و مردم را به آیت اللّه سید اسماعیل صدر ارجاع داد. سید اسماعیل صدر در سال 1338ق به دیار باقی شتافت. بار دیگر مردم به ایشان مراجعه کردند و تقاضای خود را تکرار نمودند.
سرانجام ایشان رساله عملیه خود را به نام «رؤوس المسائل المهمة» منتشر ساخت. دو کتاب دیگر وی با عنوان های «نجاة العباد» و «حاشیه بر عروة الوثقی» نیز در اختیار مقلّدانش قرار گرفت. وی در 66 سالگی مسؤلیت سنگین مرجعیت را بر عهده گرفت.
wikinoor: صدر،_حسن