صدر الافاضل
لغت نامه دهخدا
صدرالافاضل. [ ص َ رُل ْ اَ ض ِ ] ( اِخ ) قاسم بن حسین بن احمد خوارزمی نحوی حنفی مکنی به ابومحمد و ملقب به مجدالدین و معروف به صدرالافاضل از ادبای نامی عصر خود در نحو و خطب و فنون شعریه و علوم ادبیه و عربیه وحید عصر و مردمک چشم زمان خود بود. از تألیفات اوست : بدایع الملح. التجمیر که شرح کبیر کتاب مفصل زمخشری است. التوضیح در شرح مقامات. السبیکة که شرح وسیطکتاب مفصل است. الزوایا فی الخبایا در نحو. شرح الابنیة. شرح الاحاجی للزمخشری. شرح سقطالزند بنام ضرام السقط در شرح سقطالزند ابوالعلای معری و او را مؤلفات دیگری است. وی به سال 617 هَ. ق. در فتنه مغول بقتل رسید. رجوع به ریحانة الادب ج 2 صص 462 - 463 شود.
فرهنگ فارسی
۱- پیشوای دانشمندان . ۲- ( اسم ) لقبی است که ببعض فضلا داده اند
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید