صداهای ریوی

صداهای ریوی ( انگلیسی: Respiratory sounds ) صداهایی هستند که از حرکت جریان هوا درریه تولید می شوند و هنگام سمع ریه با گوشی پزشکی ممکن است شنیده شوند. این صداها می توانند طبیعی یا غیرطبیعی باشند مانند خس خس سینه یا ویز که در بیماران آسمی شنیده می شود. این صدها به دو گروه کلی دمی ( قابل سمع هنگام دم ) و بازدمی ( قابل سمع هنگام بازدم ) تقسیم می شوند. توصیف و طبقه بندی صداها معمولاً شامل سمع مراحل دمی و بازدمی چرخه تنفسی می شود، با توجه به زیر و بمی ( معمولاً کم ( 200 هرتز ) ، متوسط ​​یا زیاد ( ≥400 هرتز ) ) و شدت ( نرم، متوسط ) ، بلند یا خیلی بلند ) از صداهای شنیده می شود.
صداهای طبیعی تنفس بر اساس محل آناتومیک سمع به عنوان تاولی، برونش وزیکولار، برونش یا تراشه طبقه بندی می شوند. صداهای تنفس طبیعی را می توان با الگوهای مدت صدا و کیفیت صدا همانطور که در جدول زیر توضیح داده شده است شناسایی کرد:
پکتوریلوکویی، ایگوفونی و برونکوفونی آزمونهای سمع هستند که از پدیده رزونانس صوتی استفاده می کنند. پزشکان می توانند از این تست ها در طول معاینه فیزیکی برای غربالگری بیماری پاتولوژیک ریه استفاده کنند. به عنوان مثال، در زبان زمزمه ای، فردی که مورد معاینه قرار می گیرد، یک عدد دو هجایی را زمزمه می کند، در حالی که پزشک به میدان های ریه گوش می دهد. زمزمه به طور معمول از روی ریه ها شنیده نمی شود، اما اگر شنیده شود ممکن است نشان دهنده تحکیم ریه در آن ناحیه باشد. این به این دلیل است که صدا در محیط های متراکم تر ( مایع یا جامد ) متفاوت از هوایی است که معمولاً باید در بافت ریه غالب باشد. در egophony، شخصی که مورد معاینه قرار می گیرد به طور مداوم با صدای بلند انگلیسی صحبت می کند. ریه ها معمولاً پر از هوا هستند، اما اگر یک جزء جامد غیر طبیعی به دلیل عفونت، مایع یا تومور وجود داشته باشد، فرکانس های بالاتر صدای "E" کاهش می یابد. این صدای تولید شده را از صدای بلند "E" به صدای بلند "A" ( /eɪ/ ) تغییر می دهد.