( صداءة ) صداءة. [ ص ُ ءَ ] ( ع اِ ) سرخی سیر مایل بسیاهی ، و هی من شیات المعز و الخیل. ( منتهی الارب ). شقرة الی السواد او سواد مشرب حمرة. ( قطر المحیط ).
