صدئه

لغت نامه دهخدا

( صدئة ) صدئة. [ ص َ دِ ءَ ] ( ع ص ) یدی صدئة من الحدید؛ دست من بوی زنگ آهن گرفته. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران