[ویکی نور] «صد کلمه در معرفت نفس همراه با برخی اشعار منتشر نشده استاد»، اثری است حاوی صد مطلب در معرفت نفس، به منظور تهییج و تحریص نفوس مستعده به خودشناسی و تعالی و ترقی نفسانی و تحصیل معارف حقه الهی، به قلم استاد حسن زاده و به زبان فارسی.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه بسیار کوتاه و صد مطلب حکیمانه است که با عناوین یک، دو، سه و... از یک دیگر جدا شده اند. در پایان کتاب، برخی از اشعار منتشر نشده استاد، ذکر شده است.
حضرت استاد، در مقدمه، چنین آورده است: «این صد کلمه که صد دانه در یک دانه است، برای خاطر عاطر آن عزیزی که شایق اعتلای به ذروه معرفت نفس است، از قلم این کمترین، حسن حسن زاده آملی، به رشته نوشته درآمده است که اگر مورد پسند افتد، او را بسند است».
اینک نمونه ای از آن کلمات: 1. آن که خود را نشناخت، چگونه دیگری را می شناسد؟
2. آن که گوهر ذات خود را تباه کرده است، چه بهره ای از زندگی برده است؟
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه بسیار کوتاه و صد مطلب حکیمانه است که با عناوین یک، دو، سه و... از یک دیگر جدا شده اند. در پایان کتاب، برخی از اشعار منتشر نشده استاد، ذکر شده است.
حضرت استاد، در مقدمه، چنین آورده است: «این صد کلمه که صد دانه در یک دانه است، برای خاطر عاطر آن عزیزی که شایق اعتلای به ذروه معرفت نفس است، از قلم این کمترین، حسن حسن زاده آملی، به رشته نوشته درآمده است که اگر مورد پسند افتد، او را بسند است».
اینک نمونه ای از آن کلمات: 1. آن که خود را نشناخت، چگونه دیگری را می شناسد؟
2. آن که گوهر ذات خود را تباه کرده است، چه بهره ای از زندگی برده است؟
wikinoor: صد_کلمه_در_معرفت_نفس
[ویکی فقه] صد کلمه در معرفت نفس (کتاب). «صد کلمه در معرفت نفس همراه با برخی اشعار منتشر نشده استاد»، اثری است حاوی صد مطلب در معرفت نفس، به منظور تهییج و تحریص نفوس مستعده به خودشناسی و تعالی و ترقی نفسانی و تحصیل معارف حقه الهی، به قلم استاد حسن زاده و به زبان فارسی نوشته شده است.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه بسیار کوتاه و صد مطلب حکیمانه است که با عناوین یک، دو، سه و... از یک دیگر جدا شده اند. در پایان کتاب، برخی از اشعار منتشر نشده استاد، ذکر شده است.
گزارش محتوا
حضرت استاد، در مقدمه، چنین آورده است: «این صد کلمه که صد دانه در یک دانه است، برای خاطر عاطر آن عزیزی که شایق اعتلای به ذروه معرفت نفس است، از قلم این کمترین، حسن حسن زاده آملی، به رشته نوشته درآمده است که اگر مورد پسند افتد، او را بسند است». اینک نمونه ای از آن کلمات: ۱. آن که خود را نشناخت، چگونه دیگری را می شناسد؟ ۲. آن که گوهر ذات خود را تباه کرده است، چه بهره ای از زندگی برده است؟ ۳. آن که از مرگ می ترسد، از خودش می ترسد. ۴. آن که طبیعتش را بر عقلش حاکم گردانیده است، در محکمه هر بخردی محکوم است. ۵. آن که غذا را مسانخ مغتذی نیابد، هرزه خوار می گردد و هرزه خوار، هرزه گو و هرزه کار می شود. ۶. آن که من عرف نفسه فقد عرف ربه را درست فهم کند، جمیع مسائل اصیل فلسفی و مطالب قویم حکمت متعالی و حقایق متین عرفانی را از آن استنباط تواند کرد؛ لذا معرفت نفس را مفتاح خزائن ملکوت فرموده اند. پس برهان شرف این گوهر یگانه؛ اعنی جوهر نفس، همین ماثور شریف «من عرف» بس است. ۷. آن که در آثار صفات و اخلاق انسان ها و در احوال و افعال حیوان ها دقیق شود، حیوان ها را تمثلات ملکات انسان ها می یابد. ۸. آن که معرفت نفس را مرقات معرفت رب گرفته است، نسبت قوی را به نفس، مانند نسبت ملائکه به رب، می یابد. ۹. آن که نفس آگاه دارد، روی دل را با الله دارد و فرموده کشاف حقایق، امام به حق ناطق، جعفر صادق علیه السّلام را که «القلب حرم الله فلا تسکن فی حرم الله غیر الله» حلقه گوش خود کند. ۱۰. آن که را آه و سوز و گداز که روح و ریحان و جنت نعیم اهل دل است و راز و نیاز که قرة عین عارف است، نباشد، پس نشاط و شادی او در چیست؟
وضعیت کتاب
این اثر ، تا کنون مکرر در مکرر به طبع رسیده است و آخرین بار توسط انتشارات قیام همراه با برخی از اشعار منتشر نشده استاد، طبع و منتشر شده است.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه بسیار کوتاه و صد مطلب حکیمانه است که با عناوین یک، دو، سه و... از یک دیگر جدا شده اند. در پایان کتاب، برخی از اشعار منتشر نشده استاد، ذکر شده است.
گزارش محتوا
حضرت استاد، در مقدمه، چنین آورده است: «این صد کلمه که صد دانه در یک دانه است، برای خاطر عاطر آن عزیزی که شایق اعتلای به ذروه معرفت نفس است، از قلم این کمترین، حسن حسن زاده آملی، به رشته نوشته درآمده است که اگر مورد پسند افتد، او را بسند است». اینک نمونه ای از آن کلمات: ۱. آن که خود را نشناخت، چگونه دیگری را می شناسد؟ ۲. آن که گوهر ذات خود را تباه کرده است، چه بهره ای از زندگی برده است؟ ۳. آن که از مرگ می ترسد، از خودش می ترسد. ۴. آن که طبیعتش را بر عقلش حاکم گردانیده است، در محکمه هر بخردی محکوم است. ۵. آن که غذا را مسانخ مغتذی نیابد، هرزه خوار می گردد و هرزه خوار، هرزه گو و هرزه کار می شود. ۶. آن که من عرف نفسه فقد عرف ربه را درست فهم کند، جمیع مسائل اصیل فلسفی و مطالب قویم حکمت متعالی و حقایق متین عرفانی را از آن استنباط تواند کرد؛ لذا معرفت نفس را مفتاح خزائن ملکوت فرموده اند. پس برهان شرف این گوهر یگانه؛ اعنی جوهر نفس، همین ماثور شریف «من عرف» بس است. ۷. آن که در آثار صفات و اخلاق انسان ها و در احوال و افعال حیوان ها دقیق شود، حیوان ها را تمثلات ملکات انسان ها می یابد. ۸. آن که معرفت نفس را مرقات معرفت رب گرفته است، نسبت قوی را به نفس، مانند نسبت ملائکه به رب، می یابد. ۹. آن که نفس آگاه دارد، روی دل را با الله دارد و فرموده کشاف حقایق، امام به حق ناطق، جعفر صادق علیه السّلام را که «القلب حرم الله فلا تسکن فی حرم الله غیر الله» حلقه گوش خود کند. ۱۰. آن که را آه و سوز و گداز که روح و ریحان و جنت نعیم اهل دل است و راز و نیاز که قرة عین عارف است، نباشد، پس نشاط و شادی او در چیست؟
وضعیت کتاب
این اثر ، تا کنون مکرر در مکرر به طبع رسیده است و آخرین بار توسط انتشارات قیام همراه با برخی از اشعار منتشر نشده استاد، طبع و منتشر شده است.
wikifeqh: صد_کلمه_در_معرفت_نفس _(کتاب)