صد پره

لغت نامه دهخدا

صدپره. [ ص َ پ َرْ رَ /رِ ] ( ص نسبی مرکب ) با صد پر. دارای صد پر. || ( ق مرکب ) به شتاب. باشتاب. باسرعت :
جنس سوی جنس صدپره پرد
بر خیالش بندها را بردرد.
مولوی.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) دارای صد پر دارای پرهای زیاد . ۲ - دارای صد پره : دارای پره های بسیار . ۳ - بشتاب بسرعت .

پیشنهاد کاربران

بپرس