صد و ده

صد و دَه
در باورهای مذهبی عامۀ ایرانی عددی مقدس که برای خوش یُمنی، ایمنی کار یا گرداندنِ بلا و قضا (← بَلاگَردان) بر سَرْدرِ خانه ها، دکان ها یا بر خودروهای خود نویسند. ۱۱۰ حسابِ ابجد نامِ «علی» است و در این معنی بر امام علی (ع) دلالت می کند. روشن ترین تصویری که از این عدد در اذهان جای گرفته، نقشِ آن بر کاشی های کوچکِ لاجوردی رنگِ نهاده بر سردرِ خانه ها، دکان ها، اماکنی خاص چون زورخانه ها و اماکنی عام چون سردرِ حمام هاست. ۱۱۰ را بر تارکِ بیرق ها و علم و کُتل ها نیز می نویسند. نامِ یگان ویژۀ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، موسوم به پلیس ۱۱۰، نیز به همین معنی مسمّی است. عددِ ۱۲۱، به حسابِ ابجد «یا علی»، که آن نیز از اعدادِ مقدسِ متواتر است، مجازاً صورتِ دعایی ۱۱۰ است.