صد روزه (hundred days)در تاریخ اروپا، عنوان دوره ای از ۲۰ مارس تا ۲۸ ژوئن ۱۸۱۵: از هنگام فرار ناپلئون اول، امپراتور فرانسه، از جزیرۀ اِلْب و ورودش به پاریس تا شکست او در نبرد واترلو، در ۱۸ ژوئن. عبارت صد روزه، دوره های دیگری در تاریخ معاصر را دربرمی گیرد. در ۱۸۹۸ تِه تسونگ، امپراتور چین، تحت راهنمایی های کانگ یو ـ وی به اِعمال اصلاحات صد روزه (۱۱ ژوئن ـ ۱۶ سپتامبر) مبادرت کرد. این عبارت همچنین به دورۀ اصلاحات در حکومت فرانکلین دلانو روزولت، رئیس جمهور امریکا، از زمان مراسم معارفه در ۴ مارس ۱۹۳۳ اطلاق می شود، که بیشتر قوانین برای پیشبرد برنامۀ راه و رسم نو او وضع شد. هارولد ویلسون، نخست وزیر انگلستان، این عبارت را در اثر خود به نام هدف و قدرت (۱۹۶۶) به کار برد. در تاریخ معاصر ایران، نخست وزیری ضیاءالدین طباطبایی، پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ یکصد روز به طول انجامید که به حکومت صد روزه شهرت دارد.
wikijoo: صد_روزه