صخره مقدس

صخره قطعه سنگ یک تکه بزرگی است که در اصل قلهٔ کوهی بوده است و لذا سطح بیرونی آن به صورت هرم از کف قبه الصخره به اندازهٔ یک متر و نیم بلندتر بوده و برآمده می باشد. این صخره که سخت است دارای رنگ سفید مایل به کرم و تقریباً مانند نوعی مرمر به نظر می رسد. در أثر زلزلهٔ سال ۱۰۶۷، تَرکی بر روی صخره ایجاد شد که هم اکنون قابل مشاهده است.
طول صخره از شمال به جنوب ۵/۱۷ متر و عرض آن از مشرق به مغرب سیزده متر و ارتفاع آن یک تا دو متر است.
• صخره محلی است که زمین از آنجا گسترده شده است.
• صخره محلی است که بدن آدم از خاک آن خلق شده است.
• صخره محلی است که قابیل و هابیل قربانی خود را برروی آن به خدا تقدیم کردند.
• صخره محلی است که ابراهیم فرزند خود اسحق ( طبق روایات اسلامی، اسماعیل ) را بر روی آن می خواست ذبح کند.
• در زمان برپائی معبد سلیمان سال ها صخره قدس الاقداس یا مقدس ترین مقدسات بوده است و صندوق عهد بر روی آن قرار داشته است.
در منابع اسلامی چنین آمده است:
• صخره در دین اسلام نزدیکترین نقطه زمین به آسمان است.
• صخره محلی است که محمد، پیامبر اسلام از روی آن سوار بر براق شده و به معراج رفت.
• صخره محلی است که محمد، پیامبر اسلام در روز وقت معلوم یعنی روزی پس از ظهور مهدی و رجعت، ابلیس را بر روی آن به قتل می رساند.
• صخره محلی است که اسرافیل بر روی آن خواهد ایستاد و در صور خود به عنوان آغاز روز قیامت خواهد دمید.