صخره

[ویکی فقه] صخره، سنگی مقدس در بیت المقدس ، و به معنی سنگ بزرگ و سخت می باشد. عنوان یاد شده به مناسبت در باب لعان و یمین آمده است.
بر اساس نقلی، در زمان حضرت داوود علی نبیّنا و آله و علیه السّلام طاعونی شدید شیوع یافت. حضرت مردم را برای دعا به مکان فعلی بیت المقدس برد؛ زیرا می دید فرشتگان از این مکان به آسمان ، عروج می کنند. آنگاه حضرتش در محل فعلی صخره ایستاد و برای رفع طاعون دعا کرد. خداوند دعای او را مستجاب کرد و طاعون بر طرف شد.از آن پس این مکان به عنوان مسجد برگزیده شد.
شب معراج
در روایتی از امام صادق علیه السّلام آمده است: جبرئیل در شب معراج ، پیامبر اعظم صلّی اللّه علیه و آله را بر صخره نشاند و او از آنجا به آسمان ها بالا رفت.
قسم دادن نزد صخره
تغلیظ در قسم دادن بر حاکم، مستحب است.از مصادیق آن قسم دادن در مکانهای مقدس، همچون بین رکن و مقام در مکّه و نزد صخره در بیت المقدس است.

[ویکی الکتاب] معنی صَخْرَةٍ: تخته سنگ - صخره
معنی صَّخْرَ: تخته سنگ - صخره
معنی شَطْرَ: بعض - قسمتی (منظور از بعض مسجد الحرام همان کعبه است ، واینکه صریحا نفرمود فول وجهک الکعبة و یا فول وجهک البیت الحرام برای این بود که مقابل حکم قبله قبلی قرار گیرد چون شطر مسجد اقصی نیز منظور صخره ای معروف در آنجا بود ، نه همه آن مسجد )
معنی شَطْرَهُ: بعض آن - قسمتی از آن (منظور از بعض مسجد الحرام همان کعبه است ، واینکه صریحا نفرمود فول وجهک الکعبة و یا فول وجهک البیت الحرام برای این بود که مقابل حکم قبله قبلی قرار گیرد چون شطر مسجد اقصی نیز منظور صخره ای معروف در آنجا بود ، نه همه آن مسجد )
ریشه کلمه:
صخر (۳ بار)

سنگ سخت. در اقرب بزرگی را نیز قید می‏کند. واحد آن صخره است . قوم ثمود که سنگها را در وادی بریدند و تراشیدند مثل . . مراد از الصخره سنگ معهود است. ایضاً آن در آیه 16 لقمان آمده است این لفظ فقط در سه مورد فوق در قرآن به کار رفته است.

[ویکی فقه] صخره (فقه). صخره، سنگى مقدس در بیت المقدس ، و به معنی سنگ بزرگ و سخت می باشد. عنوان یاد شده به مناسبت در باب لعان و یمین آمده است.
بر اساس نقلى، در زمان حضرت داوود على نبیّنا و آله و علیه السّلام طاعونى شدید شیوع یافت. حضرت مردم را براى دعا به مکان فعلى بیت المقدس برد؛ زیرا مى دید فرشتگان از این مکان به آسمان ، عروج مى کنند. آنگاه حضرتش در محل فعلى صخره ایستاد و براى رفع طاعون دعا کرد. خداوند دعاى او را مستجاب کرد و طاعون بر طرف شد.از آن پس این مکان به عنوان مسجد برگزیده شد.
بحار الانوار، ج۱۴، ص۱۴.
در روایتى از امام صادق علیه السّلام آمده است: جبرئیل در شب معراج ، پیامبر اعظم صلّى اللّه علیه و آله را بر صخره نشاند و او از آنجا به آسمان ها بالا رفت.
بحار الانوار، ج۱۸، ص۳۷۶.
تغلیظ در قسم دادن بر حاکم، مستحب است.از مصادیق آن قسم دادن در مکانهاى مقدس، همچون بین رکن و مقام در مکّه و نزد صخره در بیت المقدس است.
المبسوط، ج۸، ص۲۰۳.
...

رجوع شود به:سنگ