صحیحه

/sahihe/

لغت نامه دهخدا

( صحیحة ) صحیحة. [ ص َ ح َ ] ( ع ص ) تأنیث صحیح. رجوع به صحیح شود.

( صفت ) مونث صحیح : عقیده صحیحه .

در علم حدیت به روایاتی که سلسله آن سند از سوی راویانی ثقه ( قابل اعتماد ) و امامی مذهب به معصوم علیه السلام برسد