[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
صحف (۹ بار)
«صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معنای ورقه ای است که آن را این طرف و آن طرف می کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معنای چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده.
و در سوره «أعلی» به معنای «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگری است که در آن مطلبی را می نویسند; و این تعبیر نشان می دهد که آیات قرآنی قبل از نزول بر پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)در الواحی نوشته شده بود، و فرشتگان وحی آن را با خود می آوردند، الواحی بسیار گرانقدر و پر ارزش. و این که بعضی گفته اند: منظور از این «صُحُف» کتب انبیای پیشین است، ظاهراً با آیات قبل و بعد سازگار نیست. همچنین این که گفته شده: منظور از آن «لوح محفوظ» است آن نیز مناسب به نظر نمی رسد; زیرا «صُحُف» به صورت صیغه جمع در مورد «لوح محفوظ» به کار نرفته است.
و منظور از آن، در سوره «بیّنة»، محتوای اوراق است; زیرا می دانیم پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)هرگز چیزی را از روی اوراق نمی خواند.
صحف (۹ بار)
«صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معنای ورقه ای است که آن را این طرف و آن طرف می کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معنای چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده.
و در سوره «أعلی» به معنای «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگری است که در آن مطلبی را می نویسند; و این تعبیر نشان می دهد که آیات قرآنی قبل از نزول بر پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)در الواحی نوشته شده بود، و فرشتگان وحی آن را با خود می آوردند، الواحی بسیار گرانقدر و پر ارزش. و این که بعضی گفته اند: منظور از این «صُحُف» کتب انبیای پیشین است، ظاهراً با آیات قبل و بعد سازگار نیست. همچنین این که گفته شده: منظور از آن «لوح محفوظ» است آن نیز مناسب به نظر نمی رسد; زیرا «صُحُف» به صورت صیغه جمع در مورد «لوح محفوظ» به کار نرفته است.
و منظور از آن، در سوره «بیّنة»، محتوای اوراق است; زیرا می دانیم پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)هرگز چیزی را از روی اوراق نمی خواند.
wikialkb: صُحُفا