صحف

[ویکی فقه] یکی از اوصاف قرآن صحف است که به معانی مختلفی آمده است.
"صحف " جمع "صحیفه" به معنای صفحه ای گسترده است ، و به معنای لوح یا ورقه و یا چیز دیگری که در آن مطلبی را می نویسند، نیز آمده است .

صحف در قرآن
در دو آیه قرآن این واژه ذکر شده است: "فی صحف مکرّمة" ؛"رسول من الله یتلوا صحفاً مطهرة" .قرآن کریم همه کتابهای آسمانی را "صحف " خوانده است مانند: "صحف ابراهیم و موسی" .

نام گذاری قرآن به صحف
آیات قرآنی قبل از نزول بر پیغمبراکرم(صلی الله علیه وآله) در الواحی نورانی و غیر مادی نوشته بود، و فرشتگان وحی آن را با خود می آوردند. و همین امر، سبب نام گذاری قرآن به صحف است .

اقوال مختلف درباره کلمه صحف
...

[ویکی شیعه] صُحُف به هر چیزی گفته می شود که معارف، احکام و آیات الهی بر آن نوشته شده باشد. در قرآن و روایات، صحف به صورت کلی بر کتاب های پیامبران، و بر برخی کتاب های خاص همچون قرآن و کتاب حضرت ابراهیم اطلاق شده است. صحف به معنای نامه اعمال نیز به کار رفته است.
صُحُف جمع کلمه «صحیفه‏»، در لغت به معنای هر چیز گسترده یا هر چیزی که بر روی آن می نویسند، می باشد.
برخی محققان معتقدند «صحف» در اصطلاح به معنای آن چیزی است که معارف الهی، احکام و آیاتی که بر پیامبران نازل شده، در آن نگاشته شده است. جنس این صحف با توجه به زمان های مختلف، متفاوت بوده است: در برخی زمان ها از جنس چوب، گاهی پوست دباغی شده، و گاهی کاغذ و ... بوده است.

[ویکی الکتاب] معنی صُّحُفِ: کتابها - نامه ها (جمع صحیفه به معنای هر چیزی که در آن مطلبی نوشته شده باشد، همچنین کتاب چه ورقه و کاغذی باشد و یابه شکل دیگر )
ریشه کلمه:
صحف (۹ بار)

«صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معنای ورقه ای است که آن را این طرف و آن طرف می کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معنای چیز گسترده، مانند صورت است) سپس به نامه و کتاب اطلاق شده.
و در سوره «أعلی» به معنای «لوح»، یا «ورقه» و یا چیز دیگری است که در آن مطلبی را می نویسند; و این تعبیر نشان می دهد که آیات قرآنی قبل از نزول بر پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)در الواحی نوشته شده بود، و فرشتگان وحی آن را با خود می آوردند، الواحی بسیار گرانقدر و پر ارزش. و این که بعضی گفته اند: منظور از این «صُحُف» کتب انبیای پیشین است، ظاهراً با آیات قبل و بعد سازگار نیست. همچنین این که گفته شده: منظور از آن «لوح محفوظ» است آن نیز مناسب به نظر نمی رسد; زیرا «صُحُف» به صورت صیغه جمع در مورد «لوح محفوظ» به کار نرفته است.
و منظور از آن، در سوره «بیّنة»، محتوای اوراق است; زیرا می دانیم پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)هرگز چیزی را از روی اوراق نمی خواند.
به ضمّ (ص،ح) جمع صحیفه و آن چیز گشترده است مثل صحیفه صورت گسترده است مثل صحیفه صورت انسان و نیز صحیفه‏ای که در آن می‏نویسد (اغلب).، ، ، . مراد از صحف در آیات فوق نامه‏ها و کتب‏های پیامبران و نامه‏های اعمال است. صحف 8 بار در قرآن آمده. صحائف که جمع دیگر آن می‏باشد در کلام اللّه به کار نرفته است .

[ویکی فقه] صحف (قرآن). صحف (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن است.
«صحف» جمع «صحیفه» به معنای صفحه ای گسترده است و به معنای لوح، ورقه یا چیز دیگری که در آن مطلبی را می نویسند نیز آمده است. در تفسیر مجمع البیان آمده: کلمه" صحف" جمع صحیفه است، و عرب هر چیزی را که در آن مطلبی نوشته شده باشد صحیفه می نامد، هم چنان که کتابش هم می خواند، حال چه ورقه و کاغذی باشد و یا چیز دیگری.
واژه صحف در قرآن
صحف ۸ بار در کلام الله بکار رفته است: همانند:۱. (فی صحف مکرمة) ؛۲. (رسول من الله یتلو صحفا مطهرة) ؛۳. (ام لم ینبا بما فی صحف موسی) ؛۴. (و اذا الصحف نشرت) ؛۵. (ان هذا لفی الصحف الاولی. صحف ابراهیم و موسی).
← به معنای نامه سرگشاده
علامه طباطبایی در تفسیر کریمه " فی صحف مکرمة مرفوعة مطهرة" گفته است:جمله" فی صحف" خبری است بعد از خبر برای کلمه" ان"، و ظاهر آن این است که: قرآن به دست ملائکه در صحفی متعدد نوشته شده بوده. و این ظاهر، سخن آن مفسر را که گفته: مراد از صحف لوح محفوظ است، ضعیف می سازد، چون در کلام خدای تعالی در هیچ موردی از لوح محفوظ به صیغه جمع از قبیل صحف و کتب و الواح تعبیر نشده. نظیر این قول در بی اعتباری سخن آن مفسر دیگر است که گفته: مراد از صحف، کتب انبیای گذشته است. چون این معنا با تعبیر" بایدی سفرة... " نمی سازد، زیرا ظاهر این تعبیر این است که صفت صحف باشد. " مکرمة" یعنی معظم، " مرفوعة" یعنی رفیع القدر نزد خدا، " مطهرة" یعنی پاکیزه از قذارت باطل و سخن بیهوده و شک و تناقض.