مهره نگر گو مباش افعی مردم گزای
نافه طلب گو مباش آهوی صحرانشین.
خاقانی.
کرد صحرانشین کوه نوردچون بیابانیان بیابان گرد.
نظامی.
احشام و صحرانشینان دو صنف بوده اند. ( تاریخ قم ص 113 ).چه خوش گفت بهرام صحرانشین
چو یکران توسن زدش بر زمین.
سعدی.
سگی پای صحرانشینی گزیدبخشمی که زهرش ز دندان چکید.
سعدی.
هزار سال گذشت از مصیبت مجنون هنوز مردم صحرانشین سیه پوشند.
بابافغانی.
دزدان را در میان هر قومی از صحرانشینان و دیه نشینان دوستان و شریکان بودند.( تاریخ غازان خان ص 278 ). و رجوع به صحرارو شود.