صحرا گردی

لغت نامه دهخدا

صحراگردی. [ ص َ گ َ ] ( حامص مرکب ) بیابان گردی. دشت نوردی. گردیدن در بیابان. رجوع به صحراگرد شود.

فرهنگ فارسی

بیابان گردی صحرا نشینی .

پیشنهاد کاربران

بپرس