صَحّاف باشی تِهرانی، ابراهیم (۱۲۴۳ـ۱۳۰۱ش)
صَحّاف باشی تِهرانی، ابراهیم
بازرگان و نخستین مؤسس سالن سینما در ایران. در یکی از سفرهایش به اروپا، یک دستگاه آپارات و مقداری فیلمِ یک حلقه ای خرید. آنچه در این سفرها تهیه می کرد به قصد فروش در مغازه اش بود؛ اما دستگاه سینماتوگراف ، پردۀ نمایش و فیلم هایی را که از فرنگ آورده بود برای خود نگه داشت . صحاف باشی پشت مغازۀ عتیقه فروشی اش را به سالن سینما تبدیل کرد و از ماه رمضان ۱۳۲۲ق/۱۲۸۴ش نمایش فیلم را شروع کرد. فیلم هایش، که اغلب محصول استودیو پاته بودند، اعیان و اشراف را به سینما می کشاند؛ او فیلم ها را از روسیه وارد می کرد، یا از تاجران اروپایی می خرید؛ بهای ِ بلیت سینما یک تا پنج ریال بود. مدتی بعد به دلیل تحت فشار قرار گرفتن از سوی مقامات دولتی، فعالیت هایش را متوقف کرد. در ۱۲۸۶ش دستگاه سینماتوگراف و پرده های نمایش را به آرتاشس پاتماگریان (اردشیرخان ارمنی ) فروخت و با همسر و سه فرزندش به کربلا و از آن جا به هندوستان رفت، و مدتی بعد فوت کرد.
صَحّاف باشی تِهرانی، ابراهیم
بازرگان و نخستین مؤسس سالن سینما در ایران. در یکی از سفرهایش به اروپا، یک دستگاه آپارات و مقداری فیلمِ یک حلقه ای خرید. آنچه در این سفرها تهیه می کرد به قصد فروش در مغازه اش بود؛ اما دستگاه سینماتوگراف ، پردۀ نمایش و فیلم هایی را که از فرنگ آورده بود برای خود نگه داشت . صحاف باشی پشت مغازۀ عتیقه فروشی اش را به سالن سینما تبدیل کرد و از ماه رمضان ۱۳۲۲ق/۱۲۸۴ش نمایش فیلم را شروع کرد. فیلم هایش، که اغلب محصول استودیو پاته بودند، اعیان و اشراف را به سینما می کشاند؛ او فیلم ها را از روسیه وارد می کرد، یا از تاجران اروپایی می خرید؛ بهای ِ بلیت سینما یک تا پنج ریال بود. مدتی بعد به دلیل تحت فشار قرار گرفتن از سوی مقامات دولتی، فعالیت هایش را متوقف کرد. در ۱۲۸۶ش دستگاه سینماتوگراف و پرده های نمایش را به آرتاشس پاتماگریان (اردشیرخان ارمنی ) فروخت و با همسر و سه فرزندش به کربلا و از آن جا به هندوستان رفت، و مدتی بعد فوت کرد.