صتیت

لغت نامه دهخدا

صتیت. [ ص َ ] ( ع اِ ) بانگ و فریاد و غوغا. ( منتهی الارب ). || گروه مردم. ( منتهی الارب ). گروه. ( مهذب الاسماء ).

صتیة. [ ص ُت ْ تی ی َ ] ( ع اِ ) چادر و جامه یمنی. ( منتهی الارب ). الملحفة او ثوب یمنی. ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران