صتت

لغت نامه دهخدا

صتت. [ ص َ ت َ ] ( ع اِ ) صَدَد. قصد. هو بصتته ؛ او در پی وی است. ( منتهی الارب ).

صتة. [ ص ُت ْ ت َ ] ( ع ص ، اِ ) ضد. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران